jueves, 5 de febrero de 2009

VILLA PSOE


Esta fotografía foi tomada no ano 1975 desde o recheo no que hoxe se levanta parte do Bar "A Chabola", ó fondo o daquela entupido bosque do Furado


Capítulo I:
O PINAL DO FURADO

Na Illa de Arousa existía no lugar do Cabodeiro un extenso piñeiral que se coñecía coma o "Pinal do Furado". Era un bosque denso e fermoso que coas súas raíces abrazaba as areas dunha duna 

que acaba nunha lindísima praia.

No ano 1984 un coñecido arquitecto aro

usán residente na capital das Españas e moi ligado ó partido popular intentou construir un chalet ilegal en ese entorno protexido.

Os veciños da Illa indignados, nunha noite de longos coitelos, derrubaron parte dos muros xa levantados. 

A vacina surtiu efecto, pois a partir de entonces ninguén se atreviu a colocar un "ladrillo" no Furado.

Mais por raro que pareza esa acción popular sentoulle mal 

os piñeiros, que comenzaron a languidecer de unha doencia estrana. Pouco a pouco foronlle caíndo as follas, logo a caropa (así é como lle 

chaman a cortiza dos piños na Arousa), ata que acabaron nús. É certo que o esquisito mal non acabou con todos. Un de cada catro,mais ou menos, pudo salvarse da queima.

Foi unha queima selectiva e sen lume que o exteriorizase. A

 xente comentaba que lle dera un mal, mais era un mal que non se propagaba os piñeiros de acarón.

Alguén comentou que nunha noite de outono unha camioneta chegou cargada de bidóns e dous señores afanáronse en regar a pé todas as árbores.

Os poucos piñeiros que ficaron estaban tristes e murchos, apenados pola desgracia dos seus veciños.


E así seguiron ata agora.




Capítulo II.


“PATRÓN MANDAR MARIÑEIRO OBEDECER"

 

Tristes e murchos seguiron os piñeiros do Furado, alleos a toda  a polémica política que se desenvolvía no salón de plenos do Concello e nos bares e tabernas da Illa de Arousa.

Tristes murchos e minguantes pasaron do século XX ó XXI chorando a perda dos seus próximos, mais sen festexar o natal de algún piñeiriño que os perpetuase na face da duna.

Certamente os coitadiños nin sabían o que era o Plan Xeral de Ordenación Urbana, nin tampouco o futuro que este lles deparaba.

O Plan Xeral de Ordenación Urbana fíxose moi popular, tanto que a xente referíase a el coma o PXOU anque soaba como “pechou”.

Pronto  os políticos cheiraron que con esa rede podían pescar moitos votos e comezaron a enlear o palangre. So os redactores do PXOU pensaron nos intereses xerais da Arousa, os concelleiros dos partidos da oposición dedicáronse a ir porta por porta  argumentando agravios comparativos do tipo “Fulano pode edificar porque é dos deles e ti non” . O Goberno 

 do Concello(

PSOE)

 que non dispuña de maioría, tamén andou capeando o temporal como podía e o Plan non facía outra cousa que entrar e saír do Concello: plenos, exposicións públicas, alegacións, mobilizacións, ...E así entrando e saíndo pasou máis de catro anos sen posibilidades de saír adiante.

En todo este tempo ninguén se lembrou dos tristes e murchos piñeiros do furado, pois polo visto tamén os privaran do dereito de voto, e todos defendían intereses particulares. Non se fixo unha soa proposta en beneficio do pobo que supuxera o prexuízo dun particular.

En estas estabamos cando o Conselleiro de Ordenación do Territorio da Xunta de Galicia (PP) no ano 2.002 (o daquela aínda todopoderoso Sr. Cuíña) cansado de tantas liortas mandou chamar a todos os concelleiros da Illa de Arousa (PSOE,PP e BNG). Unha vez no seu despacho puxos firmes e espetoulles sinalando o documento: “Este é o Plan Xeral da Illa de Arousa que tedes que aprobar. Non teño máis que dicir”.

Patrón mandar, mariñeiro obedecer.

E así acabou a discusión. 


Capítulo III

"MAIS MADEIRA"

Cando xa os vagóns do conboio se foran queimando o maquinista do tren verraba: Máis madeira!

Diante destas eleccións do primeiro de marzo aínda hai quen anda espreméndolle o zume os piñeiros co fin de rañar uns votos (ou moitos votos). As páxinas da internet están cheias de mentiras referidas o caso que se lle dou en chamar "Villapsoe".

 Dos centos de blogs que transitan pola rede so este de J.L.Prieto está documentado e cíñese a realidade. Todos os demáis son pura intoxicación partidista. Espero (anque tamén dubido) que os galegos saibamos separar o gran da palla. 


Más sobre la manipulación llamada “VillaPSOE”

Hoy hay novedades sobre la información publiqué ayer demostrando la falsedad de las supuestas informaciones publicadas por medios ultraderechistas para ayudar electoralmente a su brazo político: ‘El País’, en su edición de Galicia, publica que se ha archivado la denuncia presentada por supuesto delito urbanístico.

Como no podía ser de otra manera, ya que dificilmente se puede cumplir un delito urbanístico cuando no se ha violado la legislación urbanística, ya que estamos hablando de una construcción que se hizo cumpliendo del Plan municipal de Ordenación urbanística, vigente desde 2002,

  • aprobado con el voto favorable de los Concejales del Grupo municipaldel PP.
  • aprobado por la Xunta de Galicia cuando la gobernaba Manuel Fraga,del PP.
  • con los Informes favorables del Servicio de Costas, cuyo Jefe Provincial era el padre del actual Secretario General autonómico del PP.
  • con los Informes favorables del Ministerio de Medio Ambiente, cuando su titular era Jaume Matas, del Gobierno de José María Aznar, del PP.
  • sin estimarse ningún Recurso en contra por parte de ningún Juzgado.

El desarrollo del Plan de Ordenación en el Área donde posteriormente se levantó esa construcción se hizo en 2004,

  • aprobado con el voto favorable de los Concejales del Grupo municipaldel PP.
  • dentro de las posibilidades abiertas por la Ley gallega 9/2002, que establece las directrices territoriales y urbanísticas, aprobada el el Parlamento de Galicia en la anterior legislatura autonómica por la entonces mayoría absoluta del PP.
  • sin objeciones de la Xunta de Galicia, en ese momento aún gobernada por Manuel Fraga, del PP.
  • sin estimarse ningún Recurso en contra por parte de ningún Juzgado.

Ni el Plan Especial de Reforma Interior, ni el proyecto de urbanización ni la licencia de obras recibieron ninguna impugnación, 

aprobándose sin estimarse ningún Recurso en contra por parte de ningún Juzgado

.